Σε ένοπλο αγώνα καλούν το λαό τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα αλλάζοντας θεαματικά τους… στόχους της οργάνωσης με προκήρυξη που έστειλαν δέκα ημέρες μετά την επίθεση στους αστυνομικούς των ΜΑΤ στα Εξάρχεια.
Στις 10 το πρωί της Δευτέρας άγνωστος τηλεφώνησε στα γραφεία της εφημερίδας «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» και ενημέρωσε ότι η προκήρυξη βρίσκεται σε μια εγκαταλελειμμένη κατοικία στην οδό Ομηρίου 18 στην Καισαριανή. Εργαζόμενος στην εφημερίδα εντόπισε τον ψηφιακό δίσκο με το κείμενο στο κτίριο. Επρόκειτο για 11σέλιδη προκήρυξη 9.500 λέξεων.
Η ανάληψη της ευθύνης δέκα μέρες ύστερα από κάθε ενέργεια αποτελεί πάγια τακτική των μελών της οργάνωσης του Επαναστατικού Αγώνα.
Στην πολυσέλιδη προκήρυξή τους περιγράφουν με ιδιαίτερα ειρωνικό τρόπο την επίθεση στους αστυνομικούς και αφήνουν να εννοηθεί ότι θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους, κάνοντας ονομαστική αναφορά στον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα ο οποίος πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο.
«Τον περιμένουμε σύντομα κοντά μας», αναφέρεται με ιδιαίτερα απειλητικό ύφος, αφού επισημαίνουν ότι κανείς αστυνομικός δεν έχει τιμωρηθεί μέχρι τώρα.
Αν και η προκήρυξη δεν αναφέρεται σε πολιτικούς, αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι επιτίθεται στα κόμματα της Αριστεράς, τα οποία κατηγορεί για αδράνεια.
Οι τρομοκράτες με μια εκτενή αναφορά στα γεγονότα από την κομμούνα των Παρισίων μέχρι σήμερα προσπαθούν να δώσουν και την ιδεολογική διάσταση της δράσης τους καλώντας και άλλους -κάνοντας στην ουσία άνοιγμα σε άλλες οργανώσεις- σε ένοπλο αγώνα ως τη μόνη απάντηση στην πολιτική που ακολουθείται.
Τα μέλη του Ε.Α. στην 11σέλιδη προκήρυξή του αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις επιθέσεις:
- στις 5 Ιανουαρίου του 2009 σε βάρος των αστυνομικών που είχε ως αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά ο αστυφύλακας Διαμαντής Μαντζούνης,
- στις 23 Δεκεμβρίου του 2008 εναντίον της κλούβας των ΜΑΤ στου Γουδή και
- στις 24 Οκτωβρίου του 2008 κατά της εταιρίας Shell στο Παλαιό Φάληρο.
Οι τρομοκράτες περιγράφουν με λεπτομέρειες την επίθεση στους αστυνομικούς στα Εξάρχεια και τη χαρακτηρίζουν απάντηση στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου. Μάλιστα, όπως αναφέρουν οι ίδιοι σε προηγούμενες προκηρύξεις τους, είχαν προειδοποιήσει ότι θα σκοτωθεί «από μπάτσους» ανύποπτος πολίτης, κάτι που συνέβη. Επισημαίνουν ότι, επίσης, είχαν προειδοποιήσει ότι θα χτυπήσουν αστυνομικούς.
Με τα τρία τελευταία χτυπήματα ο Ε.Α. φτάνει τα 12 για τα οποία έχει αναλάβει την ευθύνη. Χαρακτηριστικό είναι ότι η τελευταία προκήρυξη είχε δημοσιοποιηθεί μετά την επίθεση τον Απρίλιο του 2007 στο Αστυνομικό Τμήμα της Νέας Ιωνίας.
Και σε αυτή την προκήρυξη είναι εμφανής η προσπάθεια του Επαναστατικού Αγώνα να ηγηθεί του χώρου ως συνεχιστής της 17Ν με σαφείς προειδοποιήσεις για κλιμάκωση της δράσης του σε βάρος κυρίως αστυνομικών στόχων.
Στην ουσία συντηρούν στην επικαιρότητα τη «βεντέτα» τους με τους αστυνομικούς, η οποία χρονολογείται από το πρώτο τους χτύπημα στη Σχολή Ευελπίδων το Σεπτέμβριο του 2003 (έγινε έκρηξη δεύτερου μηχανισμού ενώ οι αστυνομικοί έκαναν έρευνες στο σημείο) και κορυφώθηκε με τις επιθέσεις στο Ρουφ και στη Νέα Ιωνία.
«Πώς χτυπήσαμε τα ΜΑΤ»
«Η ενέργειά μας να χτυπήσουμε τους ένοπλους δολοφόνους των ΜΑΤ στις 5 Ιανουαρίου ήταν μια απάντηση στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η επιλογή μας να δράσουμε με το συγκεκριμένο τρόπο ήταν κατά κύριο λόγο πολιτική. Αποφασίσαμε να έρθουμε αντιμέτωποι με τους ένστολους τραμπούκους του καθεστώτος, έτοιμοι ακόμα και να συμπλακούμε μαζί τους
με τα όπλα και να δώσουμε μάχη. Δύο σύντροφοι βγήκαμε πεζοί και περπατώντας αργά σταθήκαμε στη συμβολή των οδών Κουντουριώτου και Νοταρά, ακριβώς απέναντι από τους τρεις ενόπλους που βρίσκονταν εκείνο το βράδυ στη μέση της διασταύρωσης των οδών Ζαΐμη και Κουντουριώτου, ελέγχοντας την περιοχή πίσω από το υπουργείο Πολιτισμού. Δεν έκαναν περιπολία, όπως ειπώθηκε, αλλά ήταν ακίνητοι και κοιτούσαν και οι τρεις προς τη Σπύρου Τρικούπη. Οταν βγήκαμε από τη γωνία, σταθήκαμε στη μέση του δρόμου και στρέψαμε τα όπλα προς τα πάνω τους χωρίς να καλυπτόμαστε από πουθενά, από κανέναν τοίχο και από κανένα αυτοκίνητο. Και οι τρεις μπάτσοι μάς αντιλήφθηκαν αμέσως αφού ήταν στραμμένοι προς το μέρος μας και όταν είδαν τα όπλα μας το μόνο που ακούστηκε ήταν ένα “ωχ” και τίποτα περισσότερο. Κανείς τους δεν προειδοποίησε κανέναν και έμειναν και οι τρεις να μας κοιτούν. Ενώ είχαν το περιθώριο ν’ απαντήσουν, δεν το έκαναν. Αφού αρχίσαμε να πυροβολούμε, αυτός που βρισκόταν στη δεξιά γωνία καλύφθηκε αμέσως πίσω από ένα αυτοκίνητο και δεν έκανε τίποτα για να υπερασπιστεί τους δύο συναδέλφους του, τη στιγμή μάλιστα που η θέση του τού επέτρεπε να χρησιμοποιήσει το όπλο του με ασφάλεια. Ο δεύτερος έπεσε κάτω έγκαιρα και ο τρίτος έπεσε χτυπημένος. Λίγα μέτρα πιο κάτω, στην Μπουμπουλίνας και Κουντουριώτη, βρισκόταν η κλούβα γεμάτη ΜΑΤατζήδες. Μέσα και έξω από την κλούβα υπήρχαν σχεδόν είκοσι μπάτσοι, που εκτός τον ατομικό τους οπλισμό είχαν και αυτόματα. Κανείς τους δεν βγήκε καν στη γωνία ν’ απαντήσει και να υπερασπιστεί τους συναδέλφους του. Υποθέτουμε ότι θα έπεσαν στο πάτωμα της κλούβας για να προφυλάξουν το τομάρι τους».
ΜΠΑΪΛΗΣ ΠΑΝΟΣ
Ελεύθερος Τύπος
Δημοσίευση σχολίου