simplemanposts
Μαρτυρία - Η Τζέσικα Πουράζ, συντονίστρια της παρέμβασης των ΓΧΣ στη Γάζα, εξηγεί ότι η κατάσταση στην περιοχή παραμένει η ίδια. Λόγω των συνθηκών ασφαλείας, οι ιατρικές ομάδες και οι εργαζόμενοι στις ανθρωπιστικές οργανώσεις ακόμα δεν μπορούν να προσφέρουν βοήθεια στον πληθυσμό της περιοχής που δεν έχει μέρος να καταφύγει.
«Είναι ακόμα εξαιρετικά επικίνδυνο να μετακινηθεί κανείς, καθώς συνεχίζονται ασταμάτητα οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί. Τα ασθενοφόρα δεν έχουν πάρει την άδεια να περάσουν πίσω από τα τανκς για να αναζητήσουν και να περισυλλέξουν τους τραυματίες. Οι περισσότεροι από τους τραυματίες που φτάνουν σε κάποιο νοσοκομείο είναι σοβαρά τραυματισμένοι. Οι υπόλοιποι που παραμένουν στα σπίτια τους, περιμένουν να τελειώσουν οι συγκρούσεις για να μπορέσουν να αναζητήσουν περίθαλψη.
Η προσωρινή εκεχειρία δεν έχει αλλάξει τίποτα. Επηρεάζει μόνο την πόλη της Γάζας, όχι τις αστικές περιοχές στα προάστια. Τα τανκς έχουν αρχίσει να επιστρέφουν σε αυτές τις περιοχές, όπως για παράδειγμα τις γειτονιές της Μπέιτ Λαχία, Μπέιτ Χανούν, Σιτζάγια και Ζεϊτούν. Σκεπτόμενοι τον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό των αμάχων που έχουν τραυματιστεί, σε αυτές τις γειτονιές θα έπρεπε να πάμε για να τους βρούμε. Μην απατάστε όμως – η εκεχειρία δεν βοηθάει τους εργαζόμενους στις ανθρωπιστικές οργανώσεις να κάνουν τη δουλειά τους ή να βοηθήσουν τους κατοίκους να φτάσουν στα νοσοκομεία. Μπορεί να βρισκόμαστε στη Γάζα, στο κέντρο των εξελίξεων, αλλά δεν μπορούμε ούτε να φτάσουμε στους ασθενείς ούτε και να κάνουμε τη δουλειά μας αποτελεσματικά. Υπάρχει πραγματικό πρόβλημα εδώ. Είναι αναγκαίο να έχουμε πρόσβαση στους τραυματίες και οι τραυματίες είναι αναγκαίο να μπορούν να φτάσουν στα νοσοκομεία. Είναι αναγκαίο να μπορούμε να μεταφέρουμε ιατροφαρμακευτικά υλικά, που δεν είναι αρκετά γιατί δεν μπορούν να μετακινηθούν ελεύθερα τα φορτηγά.
-- Ανταποκρινόμενοι σε συγκεκριμένες ιατρικές ελλείψεις
Παρέχουμε ιατροφαρμακευτικό υλικό στα νοσοκομεία. Το ιατρικό μας προσωπικό περιθάλπει τους τραυματίες και τους ασθενείς που μένουν στις περιοχές κοντά σε αυτά τα νοσοκομεία, καθώς είναι πολύ επικίνδυνο για τους ίδιους να μετακινηθούν. Οι νοσοκομειακές δομές λειτουργούν με ειδικευμένο προσωπικό. Από τις 27 Δεκεμβρίου ως τις 5 Ιανουαρίου, το νοσοκομείο Αλ Σίφα πραγματοποίησε περισσότερες από 300 χειρουργικές επεμβάσεις, κυρίως ακρωτηριασμούς, όλες δύσκολές επεμβάσεις. Υπάρχει έλλειψη ειδικευμένων χειρουργών. Μία ομάδα των ΓΧΣ που περιλαμβάνει και έναν αγγειακό χειρουργό αναμένεται να φτάσει στην περιοχή – αν βέβαια τα καταφέρει να μπει στη Γάζα. Αυτή η ειδικότητα είναι πολύ σημαντική, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τραυματίες που αιμορραγούν σοβαρά. Υπάρχει έλλειψη χώρου στη μονάδα εντατικής θεραπείας, αλλά προσπαθούμε να κανονίσουμε την αποστολή φουσκωτών σκηνών, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μία μονάδα εντατικής θεραπείας και δύο αίθουσες χειρουργείου. Αν έχουμε πρόσβαση, έχουμε τα απαραίτητα μέσα για να προσφέρουμε ιατρική βοήθεια.
-- Μία ανθρώπινη καταστροφή
Μία ανθρώπινη καταστροφή εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Συνήθως, όταν μία χώρα βρίσκεται σε πόλεμο, οι άμαχοι τρέπονται σε φυγή. Ωστόσο, στη Γάζα κανείς δε φεύγει. Η Γάζα έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση και πυκνότητα πληθυσμού στον κόσμο και οι κάτοικοι της περιοχής δεν έχουν πού να πάνε. Οι άνθρωποι ζουν σε μία συνεχή κατάσταση τρόμου και θέλουν μόνο ένα πράγμα: να σταματήσουν όλα αυτά. Δεν μπορούν να κοιμηθούν. Κάθε φορά που πέφτουν για ύπνο, δεν ξέρουν αν το πρωί το σπίτι θα είναι ακόμα στη θέση του. Κάποιες οικογένειες έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους, είτε γιατί πλησιάζουν τα τανκς, είτε γιατί τα σπίτια τους έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Προσπαθούν να βρουν καταφύγιο σε σχολεία, όπου μπορούν, αλλά σήμερα στη Γάζα δεν υπάρχει κανένα ασφαλές μέρος. Οι βομβαρδισμοί είναι αδιάκοποι. Δεν υπάρχει ηλεκτρισμός. Τα νοσοκομεία εξαρτώνται από ηλεκτρικές γεννήτριες.
-- Έλλειψη τροφίμων και βασικών αγαθών πρώτης ανάγκης
Υπάρχουν επίσης ελλείψεις σε τρόφιμα. Μπροστά από τους φούρνους σχηματίζονται τεράστιες ουρές. Πριν από τον πόλεμο, ένα εκατομμύριο άνθρωποι, από το συνολικό πληθυσμό του 1,5 εκατομμυρίου, λάμβαναν βοήθεια σε τρόφιμα. Σήμερα, οι ανάγκες προφανώς έχουν αυξηθεί, αλλά η πρόσβαση δεν είναι επαρκής. Τα φορτηγά δεν μπορούν πια να μετακινούνται με ασφάλεια και οι κάτοικοι δεν μπορούν να φτάσουν στα κέντρα διανομής. Οι άνθρωποι που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους έχουν ανάγκη για πόσιμο νερό και βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, όπως στρώματα και κουβέρτες, όλα αυτά τα πράγματα που είναι αναγκαία για την επιβίωσή τους. Το χειρότερο από όλα είναι ότι εμείς οι εργαζόμενοι στις ανθρωπιστικές οργανώσεις βρισκόμαστε εδώ αλλά δεν μπορούμε να βοηθήσουμε».
Γιατροί χωρίς σύνορα
Δημοσίευση σχολίου